مجموعه‌شعر «سرزمین من سیاووش فردوسی‌ست» نخستین اثر منتشرشده از شاعر جوان و نوگرای افغانستان، هلال احمد محب فرشیدورد است؛ اثری که با انتشارش، نام فرشیدورد را در میان جامعه‌ی ادبی کشور به‌عنوان یکی از چهره‌های شاخص نسل نوین شعر فارسی دری تثبیت کرد.
این مجموعه، تلفیقی از نگاه اسطوره‌ای و اجتماعی است که در آن، شاعر با بهره‌گیری از نمادهایی چون «سیاووش» و «فردوسی»، به بازآفرینی هویت فرهنگی و تاریخی افغانستان می‌پردازد. شعرهای این کتاب، اغلب در قالب‌های آزاد و نیمایی سروده شده‌اند و با زبانی استعاری، پرتصویر و چندلایه، دغدغه‌های شاعر را نسبت به وطن، انسان، و تاریخ بازتاب می‌دهند.