وزیده است به این سمت از جهان خبری
که صبح زود بر این خانه می‌کنی گذری
خوش است رایحۀ مشرق نگاهانت
به سمت پنجره هرگاه افکنی نظری
شکوفه کرده دلم لا‌به‌لای غم‌هایت
کنار ذوق تو کم‌کم گرفته‌ام ثمری
و حال ذوق خراسانی‌ام نشسته به بار
نوشته‌ام غزلی، شرح زخم تازه‌تری
پرنده‌ایم و به هر گوشه از جهان در کوچ
تو نیز در پی این برگ کنده، در سفری
خوش است دور گل دوستی صفا کردن
که دست و بال توام من، مرا تو بال پری