کتاب «نامۀ رستگاری» مجموعه‌ای از مقاله‌های اجتماعی است که توسط صالح‌محمد خلیق، شاعر و پژوهشگر برجستهٔ افغانستانی، در پاییز ۱۴۰۰ خورشیدی منتشر شده است. این اثر بازتابی از دغدغه‌های فرهنگی و اجتماعی نویسنده در دههٔ ۱۳۵۰ خورشیدی است.
این کتاب شامل مقاله‌هایی است که خلیق در سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۹ در روزنامهٔ «بیدار» منتشر کرده بود. موضوعات آن حول محور مسائل اجتماعی، فرهنگی، و نقدهای روشنفکرانه در جامعهٔ افغانستان آن زمان می‌چرخند. خلیق با نگاهی ژرف و قلمی صریح، به بررسی وضعیت اجتماعی و فرهنگی کشور پرداخته و تلاش کرده است تا صدای آگاهی و اصلاح‌طلبی را در فضای مطبوعاتی آن دوران بلند کند.