این مجموعه شعر در سال ۱۳۹۴ خورشیدی توسط انجمن نویسندگان بلخ در کابل منتشر شده و یکی از آثار پخته و متأخر صالح‌محمد خلیق به‌شمار می‌آید. کتاب در قطع رقعی و در ۹۲ صفحه منتشر شده و با طراحی هنری و تصویرسازی همراه است.
اشعار این مجموعه با نگاهی فلسفی و عرفانی، به مرزهای ناپیدای هستی، عشق، انسان و تاریخ می‌پردازند.
خلیق در این اثر، از زبان نمادین و استعاری بهره گرفته تا مفاهیم پیچیده را در قالبی شاعرانه و تأثیرگذار بیان کند.
سبک شعری او در این مجموعه، تلفیقی از قالب‌های کلاسیک فارسی و نگاه مدرن به دغدغه‌های انسانی است.