تو را فصل بهاران آفریدند
تو را از جنس باران آفریدند
تو را شاعر زن شوریده یی شهر
تو را خواهش تو را جان آفریدند
تو را نور بهشت آفرینش
تو را از جنس ایمان آفریدند
رموز چشمهایت مهر مُهره
لب ات لعل بدخشان آفریدند
تو را گاهی غزل گاهی دو بیتی
حکایات گلستان آفریدند
تو را یک انجمن هرات شیرین
فروغِ در خراسان آفریدند
تو را از خون یک دیوار پر شعر
تو را ماه شبستان آفریدند
تو را ای رشک گلهای معطر
تو را بهتر ز بُستان آفریدند
تو را صلصال یا شهمامه یی شعر
تو را سر مشق دوران آفریدند
تو را که نور چشم شاعرانی
به وصف ات شعر “مژگان” آفریدند
مرا ساغر مرا دیوانه شاعر
مرا سر گشته مژگان آفریدند