هوای بهار

مرا شبیه هوای بهار رسم بکن
شبیه داغ دل لاله زار رسم بکن

مرا شبیه دلت صاف و ساده باور کن
و یا شبیه بتان مزار رسم بکن

کنار کاشی دیوار های روضه شبی
شبیه شاعر شب زنده دار رسم بکن

نگاه تند مرا در حضور چشمانت
شبیه اسب در حال فرار رسم بکن

به فکر بوسه، نباید شدن عزیز دلم
گناه روژ لبم را انار رسم بکن

مرا ببخش که از بوسه سر کشی دارم
به احترام لبم غنچه سار رسم بکن

هوای عاشقی و روز های سخت مرا
فقط شبیه خودم خنده دار رسم بکن

شبی که از تو شدم ای پلنگ رویایی
مرا چو آهوی وقت شکار رسم بکن

همیشه حالت لبخند های عکس مرا
کمی ملیح، مگر زهر مار رسم بکن

هوای آمدنم همصدای پای بهار
حضور شاد مرا مرغزار رسم بکن

و عطر موی مرا یک حمل شگوفه تر
به خویشتن چو رسی شهسوار رسم بکن

چو کوه صبر، مرا! تا زمان آمدنت
به روی شانه ی من آبشار رسم بکن

و قصه یی که ترا مال من نمی سازند
به چنگ قوغ دلی بی قرار رسم بکن

و اضطراب مرا در درون نقاشی
کنار غزنه دو تا قندهار رسم بکن

و طرح دلخوشی‌های مرا دوباره بریز
شبیه کابل چند سال پار رسم بکن