معرفی ولایت بغلان
ولایت بَغلان یکی از ولایت‌های افغانستان واقع در شمال کشور می‌باشد. مرکز ولایت شهر پل خمری است که در ۱۳۹۹ حدود ۲۴۲٬۸۵۹ نفر دارد. ولایت بغلان ۲۱٬۱۱۲ کیلومتر مربع پهناوری و ۱٬۰۱۴٬۶۳۴ نفر جمعیت دارد.
ولایت بغلان از جمله ولایات صنعتی افغانستان می‌باشد که در شمال کشور موقعیت دارد و پیش‌تر مربوط به ولایت قطغن و بدخشان می‌شد. این ولایت همزمان با ولایات بلخ و تخار انکشاف نموده از تاریخ کهن برخوردار است و طبق کاوش‌های باستان‌شناسان فرانسوی در معبد سرخ‌کوتل واقع در ۱۲ کیلومتری شهر پلخمری، این منطقه مرکز کنیشکا، امپراتور معروف کوشانی بوده‌است. علاوه‌بر مراکز تفریحی و گردشگری زیادی که در ولایت بغلان وجود دارد، درهٔ خوست‌ها، خنجان و اندراب از مناطق بزرگ گردشگری این ولایت به‌شمار می‌رود.
نام
طبق سنگ‌نوشتهٔ نوکونزوکو که از پایگاه باستانی سرخ کوتل بدست‌آمده نام بغلان از زبان بلخی: (bagolango) گرفته شده‌است که به‌معنای «شبه‌معبد» می‌باشد. این سنگ‌نوشتهٔ در اوایل قرن دوم میلادی، در زمان سلطنت کانیشکا امپراتور کوشان، بر روی معبد سرخ‌کوتل حک شده‌بود.
در نوشته‌های راهب بودایی چینی شوان‌زانگ (Xuanzangt) که در اواسط قرن هفتم میلادی، از بغلان عبور نمود، آنجا را به‌نام پادشاهی فوک‌یالانگ ثبت کرده‌است.
جغرافیا
بغلان یکی از ولایات مهم صنعتی و زراعتی می‌باشد که در شمال‌شرق کشور افغانستان شده‌است. این ولایت که در ۲۹ درجه و ۳۱ دقیقه عرض البلد شمالی و در ۵۸ درجه و ۴۸ دقیقه طول البلد شمالی قرار گرفته‌است ۱۸۲۵ کیلومترمربع مساحت و ۱٬۰۱۴٬۶۳۴ نفر جمعیت دارد.
ولایت بغلان از طرف شمال شرق به ولایات پنجشیر، تخار و کندز، از غرب با ولایات سمنگان و بامیان و از جنوب به ولایت پروان قرار دارد. سالنگ شمالی در محدودهٔ بغلان و سالنگ جنوبی در ولایت پروان واقع بوده که این دو ولایت را از هم جدا نموده‌است.
در جنوب و شرق بغلان کوه‌های هندوکش واقع شده‌است که متوسط ارتفاع آن به ۵۰۰۰ متر از سطح دریا می‌رسد؛ دیگر رشته‌کوه‌های این ولایت، کوه مغلان، کوه چنغور و کوه مختار می‌باشد. دریای بامیان، دریای اندراب و دریای خنجان از معاونین دریای پلخمری هستند که در حصه جَرِخشک پس یکجا شدن با دریای نهرین، دریای پلخمری را تشکیل می‌دهند. دریای پلخمری از شهر پلخمری می‌گذرد و دو بند برق نیز بالای آن اعمار شده‌است.
بغلان دارای سه منطقه کشاورزی می‌باشد. بغلان نو در ۴ کیلومتری جنوب جای دارد. شهر تازه مرکز استانداری است و از سال ۱۹۳۷ به گستره حکومتی شیرخان افزوده شد و مرکز حکومتی از خان آباد به این منطقه منتقل شده‌است. در سوی جنوب بغلان نو و با فاصله ۸ کیلومتری بغلان صنعتی جای دارد
بازار شهر به دو بخش تقسیم شده‌است، در مرکز و ناحیه غربی غلات و میوه و در بخش خاوری بازار تجاری، خیاطی و چاپخانه دیده می‌شود. از ولسوالی‌های مشهور ولایت بغلان می‌توان از خوست، فرنگ، گذرگاه نور و اندراب نام برد.
آب‌وهوا
بغلان اقلیم معتدل داشته، در تابستان گرم و در خزان و زمستان سرد می‌باشد. درجه حرارت در زمستان به منفی ۲۲ الی ۳۲ می‌رسد. ولسوالی خنجان از جمله ولسوالی‌های سردسیر آن بشمار می‌رود که در تابستان حرارت آن از مثبت ۱۸ سانتی گرید بالا نمی‌رود. سطح متوسط بارندگی سالانه آن نیز ۲۶۹۸ ملی متر می‌باشد.
حکومت
شهر پلخمری مرکز ولایت می‌باشد. تمام فعالیت‌های اجرای قانون در سراسر ولایت توسط پلیس ملی افغانستان (ANP) انجام می‌شود. رئیس پلیس ولایت، نماینده وزارت امور داخله در کابل است. نیروهای پولیس ملی توسط دیگر نیروهای امنیت ملی افغانستان (ANSF) از جمله نیروهای تحت رهبری ناتو پشتیبانی می‌شوند. محمد اکبر بارکزی در سال ۲۰۲۱ برای دومین بار والی این ولایت مقرر شد.
مردم
در این ولایت اقوام مختلف مانند تاجیک، پشتون، هزاره، ازبک، گجر، قزاق، مغول و پشه‌یى زندگی می‌کنند، اما اکثر مردم آنرا تاجیک‌ها تشکیل می‌دهد.
زبان
بیشتر مردم در این ولایت به زبان فارسی سخن میگویند.
آموزش
آموزش در بغلان از سالهای ۱۳۵۱ الی ۱۳۶۹ فقط در سه لیسه خلاصه می‌شد: لیسه زراعت بغلان مرکزی، لیسه دخترانه بی بی حوا و لیسه ذکور شهر پلخمری بود که بعلاوه آن حدود ۱۰ الی ۱۲ مکتب ابتداییه نیز فعالیت داشت. این مکاتب از نظر کمیت ضعیف، اما از نظر کیفیت عالی بودند چون فارغ التحصیلان آن همین اکنون در اکثر ادارات درجه اول دولت می‌باشند.
اکنون تعداد مکاتب به ۴۸۹ باب به شمول ۱۲۲ لیسه ذکور و ۳۵ لیسه اناث می‌رسد که بیش از ۳۲۰ هزار شاگرد به شمول ۱۲۰ هزار دختر با یک‌هزار معلم تدریس می‌شوند. علاوه بر مکاتب معارف یک دانشگاه و سه مؤسسه تربیه معلم نیز در بغلان فعالیت می‌کنند که یکی آن دولتی و دو مؤسسه آن خصوصی است. همچنان یک دارالعلوم و ۱۲ مکتب خصوصی نیز فعالیت دارد.
دانشگاه بغلان در شهر پلخمری موقعیت داشته و دارای شش دانشکده است و بیش از ۳۵۰۰ محصل به شمول دختران در آن تحصیل می‌کنند. مؤسسه تربیه معلم دولتی در شهر پلخمری موقعیت داشته که هفت شعبه فرعی آن در ولسوالی‌های بغلان مرکزی، نهرین، دهنه غوری، خنجان، خوست، بنو و دوشی فعالیت می‌کند و در مجموع اضافه از ۱۹۰۰ تن از طبقهٔ اناث و ۱۲۰۰ ذکور مصروف آموزش شیوه‌های معلمی هستند.
میزان سواد کلی ابتداییه در بغلان از ۲۱٪ در ۲۰۰۵ به ۲۴٪ در ۲۰۱۱ افزایش یافته‌است. نرخ کلی ثبت نام متوسطه از ۲۹٪ در ۲۰۰۵ به ۶۲٪ در ۲۰۱۱ افزایش یافته‌است.
دانشگاه بغلان در سال ۱۳۷۱ بنیانگذاری شد که شامل دانشکده‌های ادبیات علوم اجتماعی و ساینس می‌گردید و با آمدن طالبان بسته شد و بار و بودش به یغما رفت و در ماه جدی ۱۳۸۰ دوباره پیگیری شد و در سال ۱۳۸۲ دوباره بازگشایی شد و دوباره آغاز بکار کرد اکنون دارای دو دانشکده می‌باشد در سال ۱۳۸۰ به‌شمار ۱۰۳۰ دانش آموز که مرد و۳۵۰ زن و دارای ۴۴ استاد که ۴۰ تن مرد و۴ تن زن هستند.
کشاورزی
محصولات اولیه کشاورزی بغلان در سال ۱۹۷۴ پنبه و چغندر بود که بهمین منظور فابریکه تولید قند صنعتی بغلان تحت نظارت جمهوری چک در دهه ۱۹۴۰ آغاز به فعالیت کرده بود. از این ولایت انگور، پسته و انار عالی نیز بدست می‌آورند.
این ولایت همچنین ابریشم تولید می‌کند و زغال‌سنگ در دره کرکر نیز استخراج می‌گردد. دام‌های اصلی آن نیز گوسفندان قره قُل است.
بر اساس سروی مشترک وزارت زراعت و ادارهٔ ملی احصاییه، بغلان با داشتن ۱۹٫۷ هزار هکتار شالی‌زار و تولید ۶۳ هزار تن برنج در سال جایگاه سوم تولیدی برنج در افغانستان را داراست.برنج بغلانی از لذت خاص برخوردار بوده و شهرت به سزایی در سطح کشور دارد.
محصولات دیگر آن کچالو، پیاز، جواری و نخود بوده که دارای میوه‌های لذیذ و متنوع نیز است. خربوزه و تربوز در ولسوالی‌های بغلان مرکزی، دهنه غوری و دوشی کشت می‌گردد و سیب، ناک، آلوبالو، گیلاس و زرد آلو نیز در اندراب که شامل ولسوالی‌های بنو، ده صلاح و پل حصار است نیز بدست می‌آید. محصولات زراعتی بغلان علاوه بر مصرف داخلی بغلان در سایر ولایات مانند کابل و بلخ نیز به فروش می‌رسد.
گردشگری
تعداد مکان‌های باستانی ولایت بغلان به ۲۶ عدد می‌رسد که در جملهٔ آنها تپه زارو، تپه صفاری، شورتپه شمرق، تپه رستم، شوربابا، زرد کمر، مسجد سفید، لالاقًدق، دشت کیله گی، قندرای‌ها و سرخ کوتل شامل می‌شوند. این مکانها در شهر پلخمری، ولسوالی‌های خوست، دوشی، بغلان مرکزی و دهنه غوری موقعیت دارند.
صنعت
بغلان یکی از ولایات صنعتی افغانستان است و دارای فابریکه‌های متعدد تولیدی می‌باشد که مهم‌ترین آنان شرکت‌های سمنت غوری، نساجی افغان، قند بغلان سپین زر، و تأسیسات معدن زغال‌سنگ، پایه سازی سیلو، تصدی کاماز و میکانیزه زراعتی می‌باشند که در جریان جنگ‌های سی سال اخیر تعدادی از آنان از جمله شرکت سپین زر، تصدی کاماز و میکانیزه زراعتی از بین رفتند، اما فابریکه نساجی افغان پلخمری و فابریکهٔ سمنت غوری هنوز هم فعالیت دارند.
فرهنگ
تلاش‌های فرهنگی ولایت بغلان از سالهای ۱۳۰۰ هجری شمسی در شهر خان آباد ولایت کندز شروع شد. در آنزمان خان آباد یکی از ولسوالی‌های ولایت بغلان بود که برای اولین بار نشریه پانزده روزه ای را زیر نام اتحاد به نشر می‌رساند که اولین مدیر مسئول آن ملا نقیب الله بود. این نشریه که در چوکات اطلاعات و فرهنگ فعالیت می‌کرد، در سال ۱۳۳۶ به مرکز شهر جدید بغلان منتقل شده و به هفته نامه تبدیل گردید. الی ۱۳۶۷ در بغلان مرکزی فعالیت داشت واز آن پس به شهر پلخمری منتقل شد. اکنون مدیر مسوول این هفته نامه «سید عبدالله سادات» است. در این اواخر در پهلوی نشریه اتحاد، چند نشریه دیگر مانند ماهنامه عقاب، هفته نامه ندای اسلام، هفته نامه سلسله و هفته نامه غچی نیز در بغلان فعالیت دارند.
انجمن‌های فرهنگی سالها است که در این ولایت فعالیت دارند، مانند: انجمن نویسندگان بغلان، انجمن فرهنگی ادیب و کانون فرهنگی حکیم ناصر خسرو بلخی. همچنان نویسندگان خوب نیز در این ولایت پرورش یافته‌اند.
علاوه بر آن، کتابخانه‌های زیادی در اختیار جوانان قرار دارد مانند کتابخانه دانشگاه بغلان و کتابخانه ریاست اطلاعات و فرهنگ.
موسیقی
موسیقی محلی از گذشته‌ها بدینسو در ولایت بغلان رواج دارد و هنرمندان از آلات موسیقی مانند غیچک، دمبوره، طبل و زیربغلی استفاده می‌کنند. در یک دههٔ اخیر تعدادی از هنرمندان بغلان که از کشورهای غربی آمده‌اند موسیقی شرقی و غربی را نیز در بین جوانان مروج ساخته‌اند اما موسیقی محلی نیز پرطرفدار است و هنرمند مشهور آن بنام اکبر بغلانی یاد می‌شود.
رسانه
برای اولین بار در سال ۱۳۶۷ آمریت رادیو تلویزیون دولتی بغلان شروع به کار نمود که تمامی برنامه‌های رادیو-تلویزیون ملی افغانستان را نشر می‌کرد، اما در کنار آن، این تلویزیون دو ساعت برنامه‌های محلی مانند گزارش‌های مجالس فرهنگی و محافل دولتی را نیز در برنامه داشت. رسانه‌ها در بغلان بعد از سقوط حکومت طالبان، رشد قابل ملاحظه نموده و در حال حاضر علاوه برتلویزیون ملی، شبکه نشراتی افغان کیبل بزرگ‌ترین شبکه نشراتی کیبلی در افغانستان با ۲۲ سال قدامت و دو تلویزیون خصوصی بنام های (پاسبان) و (تنویر) از ماه قوس ۱۳۹۱ بدینسو نیز به نشرات آغاز نموده‌اند همچنان پنج رادیوی محلی بنام‌های چونغر، آرزوها، پیمان، ادیب، بغلان نیز در این ولایت نشرات دارند.