«افغانستان در غربت» شامل زندگینامه و برخی سروده‌های شاعران افغانی مهاجر است که پس از دو کودتای سال‌های ۱۳۵۲ و ۱۳۵۷ ناگزیر از ترک وطن شدند و در کشورهای مختلف جهان ماوا گزیدند. آنان در سایه امنیت و فراغتی که یافته بودند اشعاری جگرسوز به سرزمین و یاران خود سرودند. این شاعران تلاش کردند به فریاد ملت افغانستان تبدیل شوند و جهانیان را از آنچه در سرزمین آنان می‌گذشت آگاه کنند. شاعران افغانستانی در سال‌های تبعید هرجا که فرود آمدند تا آنجا که در توانشان بود اندوه میهن خود را به شعر کشیدند و از رنج‌های مردم مظلوم سرزمین خود سخن گفتند.
شعر مهاجرت افغانستان از درد و اندوه لبریز است اما سیه‌روزی و خانه‌به‌دوشی را ابدی نمی‌بیند و همواره نوید روزی را می‌دهد که اندوه آوارگی به پایان می‌رسد. شاعر به سرزمین ویران‌شده بازمی‌گردد و خانه و شهر و دیار خود را آباد می‌کند.
در این کتاب ابتدا زندگینامه هر شاعر آمده و پس از آن چند نمونه از سروده‌های او آورده شده است. در این اثر ۱۱۲ شاعر معاصر افغانستان معرفی شده‌اند.