مجموعهی حاضر حاوی سرودههایی از شاعری افغان است که در قالب شعر سپید و با مضامینی عمدتا عاشقانه و اجتماعی سروده شدهاند.
عنوان پارهای از شعرها عبارت است از “هوهوی باد”، “ایستگاه آخر”، “ماتیکهای زنانگی”، “موهای بلند من”، “موسیقی تبر”، “شاعر معصوم”، “جادههای لعنتی”، “اتفاق خیس”، “ستارهی من”، “سقط جنین عشق”، “برهنه در باد”، “میدان گاوبازی”، “ماه ناتمام”، “سلولهای تنهایی”، “سکوت چشمگیر اتاق”.