پذیرا شو! مرا ای عشق انسانی پذیرا شو
مرا با بوسه های گرم و طولانی پذیرا شو
پذیرا شو که دسترخوان لذّت بار آغوشت
مرا هر لحظه می خواند به مهمانی پذیرا شو
هوایت را پس از هر بوسه ام پاکیزه خواهی یافت
چنان کابل پس از یک روز بارانی، پذیرا شو
نمیدانی که در تو دختری مشتاق پرواز است
که در پیراهنی گردیده زندانی پذیرا شو
من امشب در کنارت تاکم و تو عشقه پیچانی
تنت را در تنم باید بپیچانی پذیرا شو