به گزارش خبرنگار سایت افغانستان خبرگزاری فارس، «سیدرضا محمدی» رئیس اتحادیه نویسندگان افغانستان طی یادداشتی اختصاصی به حاشیه‌های جشنواره داستانی جلال و حضور نویسندگان افغانستانی در آن پرداخت
در این یادداشت آمده است: اتحادیه نویسندگان افغانستان از بدو آغاز به کار دوباره‌اش، برای ایجاد رابطه با مراکز ادبی و فرهنگی کشورهای دیگر، بخصوص همسایگان تلاش و برنامه‌ریزی کرد که خوشبختانه بخشی از این تلاش‌ها به بار نشست و جشنواره نوروز تاجیکستان، جشنواره خیال پاکستان، جشنواره شعر «بلاروس» و جشنواره «جلال» و جشنواره «بیدل» در تهران از این نتایج نیک به شمار می‌آیند.
از بین همه این‌ها، جشنواره جلال، چون جشنواره داستانی بود و ادبیات داستانی افغانستان، سالهاست طعم انزوا را می‌چشد، ارزش و البته حواشی بیشتری نیز به همراه داشت.
بنای کار ما در همه برنامه‌ها محدود به نویسندگان داخل کشور است. در جشنواره جلال نیز هر دو طرف بر این نکته تاکید داشتند که نویسندگان مهاجر افغانستانی در ایران، شامل نویسندگان ایران می‌شوند و می‌توانند با ایرانی‌ها در یک فضا رقابت کنند.
با این حال، ما امتیازهای ویژه‌ای برای نویسندگان مهاجر نیز در نظر گرفتیم:
نخست اردوی آموزشی سه روزه‌ای که نویسندگان جوان مهاجر می‌توانستند علاوه بر خودنمایی، در آن از کارگاه‌های تخصصی و محضر استادان فن نویسندگی نیز بهره ببرند.
علاوه بر آن، در همه صنف‌های نویسندگی حرفه‌ای در ایران، بورسیه 10 درصدی برای مهاجرین افغانستان در نظر گرفته شده است.
جدا از آن، به درخواست ما، 2 نفر از نویسندگان مهاجر، به عضویت گروه داوران و برگزارکنندگان اضافه شدند.
همچنین قرار شد دبیر علمی یکی از جشنواره‌های ادبی نیز از بین نویسندگان افغانستان، انتخاب شود که طبعا به علت قدرت شعر در بین مهاجران نسبت به داستان، شاعر بزرگوار ما استاد کاظمی برای این امر برگزیده شد.
این‌همه دستاورد در تاریخ روابط فرهنگی 2 کشور وجود نداشته است که بهطور خاص میبایست از جناب «مهدی قزلی» و دیگر مسئولان ایرانی برای همراهی و شهامت‌شان سپاسگزاری کرد.
گروه دیگر از نویسندگان ساکن اروپا از کاندیدا شدنشان شاکی بودند که به خواهش خودشان از بین کاندیداها برطرف شدند.
کارکردن در افغانستان بدون حاشیه نیست اما همه امید ما در تحمل این همه پرخاش و نیشتر و گاه افترا و بدگویی، درخشش روز افزون نسل نو نویسندگان افغانستانی است که بیبددلیهای نسل‌های گذشته، هر روز به جلوه‌ای نو می‌بالند و سبب تکیه دل و قوت خاطر ما و همه اهل فرهنگ می‌شوند.
برای این از همه دلسوزان به فرهنگ و ادبیات افغانستان در هر جای عالم که هستند دعوت میکنم تا با نظرات، انتقادات و پیشنهادهایشان با ما همراه باشند. ما همه مثل یک خانواده‌ایم و بی‌کمک هم به قاف مقصود نخواهیم رسید.