کبود شد

ابر آمد از کرامت نام تو رود شد
دریا کران گرفت و مهیای جود شد

قمری به شاخسار، دم یا علی گرفت
بلبل به وصف روی تو غرق سرود شد

تا کاینات نام تو را از خدا شنید
دیوان به ناله آمد و شیطان حسود شد

یک شعله از نهیب تو بر عبدود رسید
یک شعله نیز قسمت اهل یهود شد

زخم تو خورد سینه محراب، شقه ماند
داغ تو دید، کاشی مسجد کبود شد

کعبه طواف کرده به دور تو بی گمان
چون زادگاه توست مقام سجود شد

عشق از ازل، به نام تو آغاز گشته است
مست ولای تو همه بود و نبود شد