تعریف هنر

خدا پاشید در جانش سحر را
به روی پاشنه چرخاند در را

خدایا دست خالی بر نگردم
به سمت آسمان گشتاند سر را

صدای جیک جیک کفش­هایش
به پایش داد هدیه بال و پر را

به دوشش کوله بار سال­ها رنج
کجا می برد گامش شور و شر را

هوا تاریک و روشن دور میدان
تصرف کرد لبخندش گذر را

او کوه و آفتاب از شانۀ او
برامد بر زمین پاشید زر را

صدا پیچید: آیا روز مزدی؟
تعارف کرد از لب­ها شکر را

-کِلُک؟ آجر؟ -نه -چارک؟ گاز؟ -نیمه*
عوض کرده است تعریف هنر را

شن و ماسه، گچ و آهک ببوسند
به نوبت دست­‌های کارگر را

در اینجا و در آنجا کاشته گل
پر از پروانه کرده دور و بر را

درختان خیابان ایستادند
به تعظیمش تکان دادند سر را

خدایا می شود سیمان بگیری
ترک‌های دل و دست پدر را

*کلک، چارک، گاز: از اصطلاحات بنّایی است.