افسانه واحدیار فرزند عبدالواحد، بانوی خبره که زادگاه اش هرات باستان است، او در سال 1368 چشم به جهان گشود. در سال ۱۳۷۶ همراه با خانواده‌اش به ایران مهاجر شد و دوره‌ی مكتب را در ايران به اتمام رساند. در سال ١٣٨٤ به افغانستان بازگشت و پس از سپری نمودن امتحان کانکور، شامل دانشكده‌ی ادبيات دانشگاه هرات شد. خانم واحديار از صنف يازده سیاه مشق‌هایی می‌نوشت، اما كمتر می‌شد به آن‌ها نام شعر گذاشت. ورود به دانشگاه و هم قطار شدن با چند شاعر كه عضو انجمن ادبی هرات بودند؛ باعث شد كه در اواخر سال ١٣٨٦ به انجمن ادبی راه پيدا كند. در آغاز گرايش به داستان داشت، اما به دليل نبود شرايط مساعد برای رشد داستان، به شعر روی آورد. او احساس می‌کرد که شعر زمان نیاز به نقد جدی دارد به همین دلیل مطالعات خود را در زمینه نقد ادبی آغاز کرد.
واحدیار در سال ۱۳۹۶ مقطع ماستری را در رشته ادبیات دری در دانشگاه هرات به اتمام رساند. او به حیث مدرس در دانشگاه کهکشان شرق، دارالمعلمین فروغ رسالت و لیسه خاتون هروی ایفای وظیفه کرده است.
نخستین کتاب واحدیار در حوزه نقد ادبی «پرسه در دیگری» نام دارد. در این کتاب به بررسی شعر حوزه هرات در بازه زمانی 1380 تا 1400 پرداخته شده است این کتاب شامل سه فصل است.
در سال ١٣٨٩ اولين مجموعه‌ی شعری خود را به نام «مانند عشق در دقایق ممنوعه» به چاپ رساند، اين كتاب در انجمن ادبی هرات، بنياد نوانديشان و جلسه نقد سیمرغ به صورت جدی مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
«مرگ سر زده سر میزند» دومین مجموعه شعری واحدیار می باشد. از ایشان تا به حال در نشريه‌های مختلف مثل اورنگ هشتم، نشریه دانشگاه جامی، فصلنامه ادبیات معاصر، تا ساغری باقيست، نگرش، روزنامه هشت صبح، فصلنامه شمیره و… همچنین سایت‌های: خبرگزاری بانوان افغانستان، کابل ناتها مد و مه و… نقدهايی منتشر شده است. در مجموعه‌های شعری مشترک: «اينجا چهارشنبه است»، «خودمانی»، «اينجا نگفته‌هاست»، «سيمرغ»، «فرشته انس»، «صد شاعر» شعرهايش به زيور چاپ آراسته شده است.
افسانه واحديار سال ١٣٨٨ مدير مسئول نشريه‌ی كانون ادبی دانشكده‌ی ادبيات هرات که به نام «تا ساغری باقیست» یاد می شد، بود. در سال ۱۳۸۹ جلسه نقد و خوانش داستان در انجمن ادبی هرات به همت ایشان بنیان‌گذاری شد و ایشان اولین دبیر این جلسه بودند، سال ۱۳۹۸ در جشنواره‌ی «ماوراء» در اصفهان که توسط خانه‌ی ادبیات افغانستان برگزار شده بود؛ مقام دوم نقد ادبی را از آن خود کرد.