پس از این جز ادب عشق؛ رعایت نکنیم
از کسی جز لبِ پیمانه؛ حمایت نکنیم
با فقیه و متکلم جدلی ما را نیست
که حدیثی بجز از یار؛ روایت نکنیم
“در میخانه ببستند خدایا مپسند” *
که از این چشمه ننوشیم و سِقایت نکنیم
دُرَّه و دستِ کجِ شیخِ ریاکار؛ خلاص!!!
خلق را جز که به میخانه هدایت نکنیم
با رباب و دف و نی عَقدِ أُخُوَّت بندیم
بر دلی؛ غم نفزاییم و جنایت نکنیم
مثل نی بر لبِ دلدار نشینیم و ز خویش
قصه بگذار! که یک حرف؛ حکایت نکنیم
هرچه زان غنچه؛ ولو یکسره دُشنام رسد
لب فرو بسته جز اظهار رضایت نکنیم
از همان لحظه که با مهر تو بیعت کردیم
عهد بستیم که از دوست؛ شکایت نکنیم
امتحانی کن و با نیمِ زبان سر بطلب
ناجوانیم اگر جان به فدایت نکنیم
*تضمین از حضرت لسان‌الغیب