نوروز اگر با تو نشینیم

نوروز؛ دلار است اگر با تو نشینیم
چون روی تو زیباست اگر با تو نشینیم

نوروز چه؟ حتا که زمستان سیه‌روز
فردوسِ فریباست اگر با تو نشینیم

نوروزِ خراسان که همانندِ بهشت است
رشک همه دنیاست اگر با تو نشینیم

هُرم لبِ تاوَل زدهٔ خشکِ نمکسار
مثلِ دمِ عیساست اگر با تو نشینیم

تربوزِ ابوجهل که مشهور به تلخی است (1)
چون کاسهٔ حلواست اگر با تو نشینیم

هر گوشه که ویران شده از فتنهٔ داعش
پاریس و بخاراست اگر با تو نشینیم

آن شیخ که می‌گفت به ما فاسق و فاجر
نزد همه رسواست اگر با تو نشینیم

بر دور و بر ما چه غم از هَوهَوِ آتش (2)
إنگار که دریاست اگر با تو نشینیم (3)

قلبی که زند بی‌ تو به هر ثانیه صد بار
در سینه شکیباست اگر با تو نشینیم

بر رغم سکوتی که در این خانه نبودی
در شهر؛ چه غوغاست اگر با تو نشینیم

لیلاشدنت باد مبارک که پس از این
مجنون لقب ماست اگر با تو نشینیم

حالا که رسیدیم به هم؛ قول تو قول است؟
یا وعدهٔ فرداست اگر با تو نشینیم!

1 – تربوز: هندوانه
2 – هَوهَو آتش: طغیان آتش
3 – إنگار: پَندار