محمدکاظم کاظمی، شاعر و پژوهشگر برجسته افغانستانی، در یادداشتی تازه با عنوان «تأملی دربارهٔ بعضی مباحث جاری در فضای مجازی» بر اهمیت مقاومت فرهنگی، مدنی و اجتماعی در داخل افغانستان تأکید کرد و نقش کنشگران داخلی را در حفظ هویت و مدنیت کشور برجسته دانست.
کاظمی در این یادداشت که روز دوشنبه ۱۹ آبان در صفحات اجتماعی خود منتشر شد، با اشاره به مباحث جاری میان کاربران افغان در فضای مجازی—از جمله مسائل قومی، سرکوبهای حکومتی و تلاش مردم برای بازیابی هویت و انسجام اجتماعی—نوشت: «ما ناگزیر به یک مقاومت فرهنگی، مدنی و اجتماعی هستیم در برابر تحجر، تبعیض و خودکامگی. کسانی که در داخل کشور هستند، در صف اول این مقاومتاند.»
وی با انتقاد از قضاوتهای شتابزده برخی کاربران خارجنشین تصریح کرد: «کسی حق دارد درباره مردم داخل کشور قضاوت کند که خود نیز در داخل باشد و رویهای را که مدعی آن است، در پیش گیرد.» کاظمی افزود: «اگر نمیتوانیم در داخل کشور مبارزه کنیم، دستکم باید با آنان همدلی و همراهی داشته باشیم.»
کاظمی با اشاره به نقش زنان، ورزشکاران و فعالان فرهنگی در داخل افغانستان تأکید کرد: «اگر شخصی در داخل کشور بیست درصد مقاومت کند، مؤثرتر از کسی است که در خارج هشتاد درصد مقاومت میکند. اگر یک زن افغانستانی بتواند چهار کودک را آموزش دهد و با فرهنگ بار بیاورد، اثرگذاری او بیشتر از دهها کنشگر بیرونی است.»
او که نزدیک به چهار دهه خارج از افغانستان زندگی کرده، با فروتنی نوشت: «همیشه خود را در برابر کسانی که در داخل کشور انجمنهای ادبی را زنده نگه داشتهاند، قاصر دیدهام. اگر نمیتوانیم یار خاطرشان باشیم، دستکم بار خاطرشان نباشیم.»
کاظمی هشدار داد که یکی از اهداف حکومتهای قومگرا و فرهنگستیز، خالی کردن کشور از اندیشههای مخالف و اهل فرهنگ است. وی تأکید کرد: «اگر ملت خاک خود را رها کند و تنها در بیرون از مرزها به چالش مشروعیت حکومت بپردازد، در نهایت چیزی به دست نخواهد آورد.»
این شاعر شناختهشده افغانستانی همچنین بر ضرورت همزیستی اقوام و پرهیز از برتریطلبی قومی تأکید کرد و نوشت: «قومیت باید مایه رنگارنگی جامعه باشد، نه عامل نزاع. ما باید این تنوع را در مسیر همدلی، پیشرفت و توسعه به کار گیریم، نه در مسیر تخریب و تقابل.»
یادداشت تازه محمدکاظم کاظمی بر اهمیت مقاومت فرهنگی و اجتماعی در داخل افغانستان و نقش حیاتی کنشگران داخلی در حفظ هویت و مدنیت کشور تأکید دارد. او با انتقاد از نگاههای بیرونی، بر همزیستی اقوام و احترام به تنوع فرهنگی بهعنوان راهی برای نجات افغانستان تأکید کرده است.
