شاعری بزرگ از تبار کابلیان

«احمد شاملو» از نام‌آوران ادب و فرهنگ حوزه تمدنی ما فارسی‌زبانان است. کسی نیست که مدعی آشنایی با ادبیات زبان فارسی باشد اما شاملو را نشناسد. هرچند شیشه وجودی شاملو در غباری از مشاجرات سیاسی و اعتقادی مکدر شده است اما صدرنشینی وی در بین نخبگان معاصر فرهنگ و ادبیات زبان فارسی، غیرقابل انکار است.

شاملو، نویسنده، مترجم، فرهنگ‌نویس، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، سیاستمدار و شاعر برجسته معاصر ما بود که ۲۱ آذر/ قوس سال ۱۳۰۴خورشیدی در تهران زاده شد. وی پس از ۷۵ سال زندگی پر فرازونشیب، دوم مرداد/ اسد سال ۱۳۷۹خورشیدی مانند امروز در کرج درگذشت و در همین شهر به خاک سپرده شد.

پدر احمد شاملو «حیدر شاملو» فردی نظامی بود که اصلیت او به افغانستان برمی‌گشت. احمد شاملو در یکی از سروده‌هایش به اسم «در جدال با خاموشی» از دفتر «مدایح بی‌صله» به اصلیت افغانستانی خود اشاره کرده و گفته است: «نَسبَم با یک حلقه به آوارگانِ کابل می‌پیوندد.»

من بامدادم
شهروندی با اندام و هوشی متوسط.
نَسبَم با یک حلقه به آوارگانِ کابل می‌پیوندد
نامِ کوچکم عربی‌ست
نامِ قبیله‌یی‌ام تُرکی
کُنیَتَم پارسی
نامِ قبیله‌یی‌ام شرمسارِ تاریخ است
و نامِ کوچکم را دوست نمی‌دارم
تنها هنگامی که تواَم آواز می‌دهی
این نام زیباترین کلامِ جهان است
و آن صدا غم‌ناک‌ترین آوازِ استمداد

لینک کوتاه: https://kabulestan.com//?p=10090

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *