سمیع‌الله عطایی استاد دانشگاه و دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی سینما و کارگردانی نمایش از دانشگاه تهران است. او در دوران تحصیلش با فیلم‌سازان سرشناس ایرانی همکاری کرده
فقط کافی است اسمش را در اینترنت جست‌وجو کنید تا فهرست بلندبالایی از سایت‌ها، وبلاگ‌ها و خبرگزاری‌هایی که با او گفتگو کرده اند، بالا بیاید.
مصطفا صمدی، زاده‌ی سال ۱۳۷۰ در هرات است. از او تا حالا چهار مجموعه شعر با عنوان‌های «بین دوری و دوزخ»، «من هم آدمم»، «عشق
من فکر نمی‌کنم شعر دیگر زبان‌ها بر فارسی برتری داشته باشد. هر باغی رنگ و بوی خود را دارد، جدا از این که شعر فارسی
«سمیع عطایی» بازیگر و کارگردان مستند و تیاتر متولد ۱۳۶۰ خورشیدی در کابل است. او پس از تحصیل در ولایت غزنی، سال ۱۳۷۸ خورشیدی به
ما موسیقی‌دان‌هایی داریم که سال‌های سال کار کرده‌اند، قوی استند؛ مثلاً آهنگ‌سازی داریم که در خارج از کشور در اروپا و آمریکا آهنگ‌های فوق‌العاده‌ای می‌سازد
«مهدی توسلی» کارگر افغانستانی ساکن مشهد است که سال گذشته میلادی یک ناشر انگلیسی کتابش را به چاپ رساند. او از بی‌مهری ناشران ایرانی گلایه‌مند
گفت‌وگوی ویژه با دکتر صحرا کریمی، رییس جدید افغان‌فیلم پس از گذشت نیم قرن از عمر افغان‌فیلم، یگانه نهاد سینمایی دولتی افغانستان، که صعودها و
سال ۱۳۹۷ همزمان با روز ولنتاین ویدیویی در شبکه‌های مجازی پخش شد که در آن دختری افغان با صدای گرم و گیرایش از عشق می‌خواند
“از کودکی آرزو داشتم هنرپیشه‌ی سینما شوم، در آن زمان امکان آن نبود تا بتوانم به سینما راه پیدا کنم. زمانی‌که “بامیان فیلم” فعالیت خود
عالیه عطایی می‌گوید من نویسنده‌ام، نه سرباز حامی حقوق افغانستان و ایران و البته می‌دانم که اگر در افغانستان باشی و به هرکاری مشغول، اگر
محمد‌حسین محمدی در میزگرد بررسی ادبیات داستانی افغانستان گفت: صادق هدایت در ادبیات افغانستان خوانده شد؛ اما چندان تأثیرگذار نبود و بیشتر نویسندگان پرفروش ایرانی
