هارون بهیار شاعر معاصر افغانستانی در 13 آبان 1368 متولد شد. به گفته خودش او گه‌گاهی شعر می نویسد در قالب های غزل، مثنوی، رباعی، دوبیتی، سه گانی، چارپاره و گاهی هم سپید در پهلوی شعر موسیقی.
وی هارمونی، پیانو و آكوردیون را نیز می نوازد و دو آلبوم صوتی به نام‌های «اشک» و «پر از بی‌قراری» را منتشر کرده است.
هم‌اکنون در هرات افغانستان سکونت دارد. او دانشجوی دانشکده اقتصاد دانشگاه هرات است.
اولین دفتر شعر هارون بهیار «دیوان باد» نام دارد.
نخستین شعری که وی سروده این دوبیتی است:
شمیم عنبری را دوست دارم ***** نسیم نوبری را دوست دارم
صدای آبشار و نغمه‌ی او ***** گمانم دلبری را دوست دارم