مینا نصر، شاعر، نویسنده و فعال فرهنگی مهاجر افغانستانی، در سال ۱۳۶۰ در ایران متولد شد. او از دوران کودکی علاقه‌مند به شعر بود و در نوجوانی به صورت پراکنده به سرایش پرداخت. با حضور در انجمن‌های ادبی و فرهنگی، ارتباط نزدیکی با شاعران و نویسندگان برجسته برقرار کرد. وی فارغ‌التحصیل رشته فقه و حقوق زن از قم است و مدتی در کابل فعالیت‌های ادبی و فرهنگی مرتبط با حقوق زنان افغانستانی را دنبال کرد.
بخش عمده‌ای از آثار مینا نصر در سبک شعر سپید سروده شده است. درباره این سبک، او در مصاحبه‌ای گفته است: “از ابتدا به بی‌وزنی، رهایی و گسستن از بند وزن علاقه داشتم و امروز نیز همچنان در همین سبک فعالیت می‌کنم. اما حقیقت این است که شعر قالب نمی‌شناسد؛ مهم این است که شاعر حرفی برای گفتن داشته باشد و تجربه‌ای، احساسی یا دردی او را وادار به نوشتن کند. نوع قالب، هیچ‌گاه معیار برتری اشعار نیست، بلکه کیفیت بیان و شعریت کلام اهمیت دارد.”
مینا نصر همچنین مدتی سردبیر نشریه «نیم‌رخ» در کابل بود. در حال حاضر، او در تهران سکونت دارد و همچنان به فعالیت‌های فرهنگی و ادبی مشغول است.
آثار مینا نصر
- مجموعه شعر «اتفاق گلدان‌ها»، فرآیین، تهران، 1394
- مجموعه شعر «زنی در سایه‌ام»، امیری، کابل، 1396
افتخارات مینا نصر:
- کسب مقام دوم در جشنواره شعر شهید بلخی، ۱۳۷۴
- کسب مقام در جشنواره شعر همگرایی
- کسب مقام دوم در جشنواره طوبی
- سردبیری نشریه ادبی «نیم رخ» کابل