«ممنون مقصودی» در سال 1345 خورشیدی در کابل متولد شد. وی آموزش‌های ابتدایی را در مکتب محلی فرا گرفت و از لیسه ابن سینا در کابل فارغ التحصیل شد. پس از پایان صنف دوازده به خدمت ارتش در آمد و به مدت 3 سال و 10 ماه در ارتش ملی خدمت کرد.
وی پس از آن به دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه کابل راه یافت و با علاقمندی اش در رشته هنرهای زیبا، آموزشهایش را ادامه داد.
تنها یک فصل به دوران فراغت وی باقی مانده بود که جنگهای داخلی شدت گرفت و ناگزیر به ترک تحصیل شد.
شرایط جنگی افغانستان، او و خانواده اش را ناگزیر ساخت که کابل را به قصد پیشاور پاکستان ترک کنند. وقتی در پیشاور بود، ممنون برای برنامه آموزشی بی بی سی افغانستان کار می کرد. پس از سقوط طالبان، او به کابل، افغانستان بازگشت و هنوز در بی‌بی‌سی کار میکند.
نام «ممنون مقصودی» با کمدی «شادگل» و سریال «د کوندی زوی» بر سر زبان افتاد و به شهرت بسیاری دست یافت؛ سریالی که بازگوکننده‌ی رنج یک نسل بود.
مقصودی در درامه‌های رادیویی، تئاتر، فیلم و سریال‌های داخلی و خارجی نقش اثرگذار داشته است که از میان آن‌ها، 15 سال نقش آفرینی در نمایش رادیویی «خانه‌ی نو؛ زندگی نو»، «عزت»، «پرانستی غیژ»، «پشیمانی»، «زهر»، «خاک و مرجان» و «اتوپیا» می‌توان نام برد و آخرین کارش هم «کمدی شکسپیر» در لندن بوده است.
همچنان در فیلم مشترکی با فرانسوی ها به نام “نیلوفر در باران” که در 12 فستیوال بین المللی به نمایش گذاشته شد، نقش اول را بازی کرده است.
«ممنون مقصودی» بیش از سی سال است که در عرصه هنر، سینما و تئاتر افغانستان فعالیت دارد و تاکنون شاگردان بسیاری در این بخش داشته است.
ممنون مقصودی سه پسر و یک دختر دارد. لینا مقصودی (همسر ممنون مقصودی) هم در درامه های “خانه‌ی نو؛ زندگی نو” نقش “عاطفه” را بازی میکند.
آثار ممنون مقصودی
- سریال «د کوندی زوی»
- نمایش رادیویی «خانه‌ی نو؛ زندگی نو»
- فیلم «عزت»
- فیلم «پشیمانی»
- فیلم «زهر»
- نمایش‌نامه «کمدی اشتباهات» (the comedy of the errors)
- نمایش «کابل؛ ۱۵ اوت»
- سریال «خط سوم»
- فیلم «نامه‌ای به رئیس جمهور»
- فیلم «نیلوفر در باران»
- فیلم «خاک و مرجان»
- فیلم «آرمان شهر»
- فیلم «اتوپیا»