محمدحسین محمدی (نویسنده، منتقد و کارگردان تلویزیون) در سال 1354 خورشیدی در شهر مزارشریف به دنیا آمد.
محمدحسین محمدی در سال ۱۳۶۱ به ایران مهاجرت کرد و تحصیلاتش را تا کلاس دوازدهم در مشهد گذراند و در سال ۱۳۷۵ به شهرش بازگشت “… تا شهریار خود باشد” و در دانشکدهٔ طبی بلخ مشغول به تحصیل شد. ولی پس از جنگ‌های سال ۱۳۷۶ و سقوط مزارشریف به دست طالبان، تا دو قدمی اسارت – شاید هم مرگ – پیش رفت اما توانست از چنگ آنها فرار کرده و دوباره در فصل پاییز به ایران کوچید.
محمدحسین محمدی در کنار نوشتن و کار در مطبوعات، برای گذران زندگی، مدتی را خیاطی کرد تا اینکه در سال ۱۳۷۹ وارد دانشگاه صدا و سیمای ایران شد و در رشتهٔ کارگردان تلویزیونی به تحصیل پرداخت. محمدی از سال‌های آخر مدرسه به داستان‌نویسی روی آورد.
محمدی همچنین یک سال مدیریت تولید شبکه‌ی تلویزیونی نگاه را نیز بر عهده داشت. او سال 1389 تا بهار 1392 در مؤسسه‌ی تحصیلات عالی ابن سینا تدریس می‌کرد و همچنان به عنوان مدیر گروه دانشکده ژورنالیزم نیز کار می‌کرد.
محمدحسین محمدی در سال ۱۳۷۴ در مسابقات دانش‌آموزی سراسر ایران با داستان “کوکوگل” مقام نخست را بدست آورد که به گفتهٔ داوران آن مسابقه، چون به فارسی دری نوشته بود، دوم اعلام شد.
همچنین در سال ۱۳۸۱ با داستان “عبدل بیتل آمده بود این‌جا بمیرد” در پنجمین جشنوارهٔ شعر و قصه دانشجویان سراسر ایران مقام نخست (مشترک) و در همان سال در چهارمین کنگرهٔ شعر و قصه جوان ایران با داستان “مردگان” بار دیگر، مقام نخست را به دست آورد.
داستان “مردگان” همچنین در سال ۱۳۸۲ (در بخش داستان کوتاه) برندهٔ نخست اولین دورهٔ جایزه ادبی اصفهان و برندهٔ سوم (مشترک) جایزه ادبی بهرام صادقی شد. در زمستان همان سال نیز با داستان “دشت لیلی” مقام نخست پنجمین کنگرهٔ شعر و قصه جوان ایران را به خود اختصاص داد.
مجموعه داستان انجیرهای سرخ مزار برندهٔ بهترین مجموعه‌داستان نخست سال ۱۳۸۳ از طرف بنیاد هوشنگ گلشیری و برندهٔ سومین جایزهٔ ادبی اصفهان شناخته شد.
رمان کوتاه از یادرفتن برندهٔ جایزهٔ بهترین رمان ایران از سوی انجمن منتقدان مطبوعات ایران شده‌است.
محمدحسین محمدی دارای مدرک کارشناسی ارشد تولید سیما (گرایش کارگردانی برنامه‌های تلویزیونی) از دانشگاه صدا و سیما در ایران است. او که مدتی استاد رشته روزنامه‌نگاری در دانشگاه ابن سینا بود در جریان بمب‌گذاری عاشورای ۱۳۹۰ در افغانستان بود اما آسیبی ندید.
محمدی سردبیر ماهنامهٔ غچی (۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹) برای کودکان و ماهنامهٔ گلستانه (۱۳۷۹) برای نوجوانان و سردبیر ماهنامهٔ طراوت و مدیرمسؤول فصلنامهٔ ادبی – هنری فرخار و روایت بوده است.
از محمدی علاوه بر آثار داستانی‌اش دو اثر پژوهشی فرهنگ داستان‌نویسی افغانستان (تهران، ۱۳۸۵) و جلد نخست تاریخ تحلیلی داستان‌نویسی افغانستان (تهران، ۱۳۸۸) نیز منتشر شده است.
محمدی یکی از نویسندگانی بود که به دهمین دوره‌ی فستیوال بین‌المللی ادبیات برلین در سال 2010 میلادی در آلمان دعوت شد و داستان‌خوانی داشت. همچنان در سال 2013 به فستیوال ادبیات ونیز در ایتالیا دعوت شد و ضمن رونمایی ترجمه ایتالیایی «انجیرهای سرخ مزار» داستان‌خوانی نیز داشت. و در همان سال شهرداری شهر فلورانس ایتالیا نشان «جیلیو»، نشان خاندان پادشاهی شهر فلورانس، را به محمدی اعطا کرد.
همچنین کتاب انجیرهای سرخ مزار به زبان فرانسوی ترجمه و توسط انتشارات آکتس‌سود در فرانسه منتشر شده است. نرگس صمدی، استاد دانشگاه ونیز، این کتاب را به زبان ایتالیایی ترجمه و در کشور ایتالیا منتشر کرده‌است.
محمدحسین محمدی به همراه همسرش، زکیه میرزایی که دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی است، انتشارات تاک را در سال 1389 در کابل بنیان نهاد که تاکنون بیش از شصت اثر ادبی و علمی را منتشر و به بازار فرهنگ افغانستان روانه کرده است.
به جز آن، محمدی، عضو بنیانگذار و عضو هیئت مدیره خانه ادبیات افغانستان (1382 تاکنون)، مدیر خانه ادبیات (1387 ـ 1390)، معاون خانه ادبیات (1390 ـ تاکنون)، عضو دبیرخانه شبهای کابل (1387 تاکنون)، دبیر جایزه ادبی نوروز1و2 (1388 و 1391)، دبیر شبهای رمان افغانستان (1391)، عضو دبیرخانه جشنواره های ادبی قند پارسی (1381 تاکنون)، دبیر پنجمین جشنواره ادبی قند پارسی (1388)، سردبیر و مدیرمسئول «فرخار» (1383 تا 1386 و 1388 تا 1390)، مدیرمسئول فصلنامه «روایت» (1386 تاکنون)، سردبیر ماهنامه «غچی» ـ برای کودکان ـ (۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹) و ماهنامه «گلستانه» برای نوجوانان (۱۳۷۹) و سردبیر ماهنامه «طراوت» و مدیر تولید تلویزیون خصوصی «نگاه» (1387 ـ 1388) بوده است.
محمدی چند سالی است که در کشور سوئد زندگی و به عنوان معلم زبان مادری کار می‌کند.
کتاب‌های منتشر شده از محمدحسین محمدی در زمینه‌ی ادبیات بزرگ‌سالان:
- پروانه‌ها و چادرهای سفید (مجموعه داستان) 1378
- انجیرهای سرخ مزار (مجموعه داستان) نشر چشمه، تهران، 1383، چاپ ششم 1396
- فرهنگ داستان‌نویسی افغانستان (پژوهش) نشر شهاب، تهران،1385
- از یادرفتن (رمان کوتاه) نشر چشمه، تهران، 1386، چاپ سوم 1388
- تاریخ تحلیلی داستان نویسی افغانستان، جلد اول، نشر چشمه، بهار 1388
- تو هیچ گپ نزن (مجموعه داستان) نشر چشمه، خز‌ان 1388
- امضاها (گزینه‌ی داستان‌های کوتاه افغانستان) در دو جلد/ انتشارات تاک، کابل: 1391
- ناشاد (رمان)، انتشارات تاک، کابل: 1389/ چاپ چهارم 1396
- داستان زنان افغانستان، انتشارات تاک، کابل: 1391، چاپ دوم، 1396
- ماگه و داستان هایش (داستان های ماگه رحمانی)، انتشارات تاک، 1396
- پایان روز (رمان کوتاه) چاپ اول، استکهلم: بهار ۱۳۹۷، چاپ در تهران: نشر چشمه، پاییز ۱۳۹۷
- جمشید و ماهنجان، (گردآوری) 1402
کتاب‌های منتشر شده از محمدحسین محمدی در زمینه‌ی ادبیات کودک و نوجوان:
- یک آسمان گنجشک (شعر نوجوان) کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ایران،1381، (این کتاب به زبان جاپانی نیز ترجمه و منتشر شده است).
- بابا غورغوری و مادر‌کلان خیلی‌خیلی پیر (داستان کودک) موسسه طراوت، 1383
- لیلی لیلی حوضک (شعر کودک) موسسه طراوت، 1384
- بزک چینی (بازنویسی افسانه) موسسه طراوت، 1384
- دختر آفتاب و دیو سیاه (داستان نوجوان) کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان ایران، 1384، چاپ دوم 1386
- خوشه‌ها و ملخ (داستان نوجوان) لیسه خصوصی توحید هرات، 1386. / چاپ دوم، 1394، سویدن
- غچی غچی بهار شد (ترانه‌های فولکلور برای کودکان) لیسه خصوصی توحید هرات، 1387.
- بود نبود بودگار بود (4 جلد) افسانه‌های افغانستان برای کودکان و نوجوانان. لیسه خصوصی توحید هرات، 1387. چاپ دوم در یک جلد، 1394 در سویدن
- ماه و ماهی/ 1394/ نشر فردوسی. سویدن
- چترهای دلگیر، (شعر نوجوان)، 1395
- بابا تاریکی (2016) دوزبانه‌ی فارسی و سویدنی. انتشارات کافه 60 مدیا. استکهلم
- وقتی بهار گم شده بود، (داستان کودک)، مرکز معلومات افغانستان در دانشگاه کابل، 1400
جوایز مهم ادبی محمدحسین محمدی:
- جایزه گلشیری
- جایزه منتقدان مطبوعات
- جایزه ادبی اصفهان