عارف جعفری، آوازخوان، آهنگساز، ادیب، شاعر و هنرمند معاصر افغانستان در سال 1353 در باغچار ولایت ارزگان به دنیا آمد. وقتی کودک خردسالی بیش نبود، تن به مهاجرت اجباری داد. همراه با خانواده‌اش به ایران مهاجر شد. او از همان نوجوانی به هنر موسیقی و ادبیات علاقه داشت و افزون بر سرایش شعر، سازهای نی، پیانو، کیبورد و هارمونیه را نیز در جوانی فرا گرفت.
اکنون عارف یکی از خوانندگان برجسته مهاجر در ایران است. صدای دلنشین او سبب شد رسانه‌های مختلف در برنامه‌های مختلف تلویزیونی دعوت کنند. برگزارهای کنسرت‌های مختلف در برج میلاد، تالار وحدت، اندیشه، ایوان شمس از دیگر کارهای او در عرصه موسیقی است.
در زمینه ادبیات، از این شاعر خوش‌قریحه تاکنون یک کتاب شعر به نام «از جنس پریشانی» (ثنای دل ـ1380) منتشر شده است. او از بنیان‌گذاران خانه ادبیات افغانستان به شمار می‌رود و اکنون نیز عضو هیئت مدیره این نهاد مهم ادبی و فرهنگی است. عضویت در دبیرخانه جشنواره ادبی قند پارسی (شعر و قصه جوان افغانستان)، دبیرخانه سلسله همایش‌های نقد ادبی «شب‌های کابل» و شورای نویسندگان فصلنامه «فرخار» از دیگر فعالیت‌های ادبی عارف به شمار می‌رود.
در قلمرو موسیقی نیز پیش‌تر از این، پنج آلبوم با آهنگ‌سازی، تنظیم و آوازخوانی عارف به بازار فرهنگ افغانستان آمده است که عبارتند از: «رود» (راکبان نور ـ 1387)، «صبا مزار میرم» (خانه ادبیات افغانستان ـ 1388)، آلبوم «پرواز» (سایت اینترنتی افغان ـ 1390)، آلبوم «صیاد» (شرکت تجارتی رسولیان ـ 1391) و تا آن سوی سمرقند (نغمه هفت اقلیم ـ 1396)
عارف در طول این سال‌ها کنسرت‌های متعدد موسیقی در شهرهای ایران از جمله تهران، اصفهان، کرج و نیز شهرهای افغانستان مانند کابل برگزار کرده و در همایش‌های فرهنگی مهاجران افغانستانی در ایران هم‌چون قند پارسی، روایت هم‌دلی، آوای بلخ، هم‌زبانی و نظیر آن موسیقی اجرا کرده است.
عارف سابقه آهنگ‌سازی، آوازخوانی و تنظیم موسیقی در رادیو و تلویزیون ایران و شماری از تلویزیون‌های افغانستان مانند طلوع و یک را دارد. هم‌چنین وی آهنگ‌های بی‌شماری را برای آوازخوانان افغانستانی تنظیم کرده است.
قسمت اول مجموعه مستند دیاران، که به معرفی نخبه‌های افغانستانی ساکن ایران می پردازد به معرفی عارف جعفری، خواننده و آهنگساز افغانستانی اختصاص داده شده است.