شکریه حسینی با نام هنری “لیلی غزل” متولد ولایت بلخ است و تا سطح کارشناسی در دانشگاه بلخ تحصیل نموده است. او سال‌ها به عنوان آموزگار و زن فعال در عرصه‌ی حقوق بشر و اعاده‌ی حقوق زنان کار نمود و با فروپاشی کشور در سال ۱۴۰۰ هجری خورشیدی به ترکیه مهاجر شد و تا این دم در آن کشور زندگی می‌کند.
لیلی غزل از آوان جوانی به شعر رو آورد و در دو سال پسین نام او به عنوان شاعر پرکار، توانا و مبارز نترس در برابر زن ستیزی بیشتر از پیش مطرح شده است. از بانو لیلی غزل سه مجموعه شعر بنام‌های «رقص در باروت»، «دستنبو» و «رد پای درخت» منتشر شده است.
او شاعری است که هنر خود را ابزاری برای بازتاب مشکلات و امیدهای زنان سرزمینش مبدل کرده است.