حمید مبشر، یکی از برجسته‌ترین چهره‌های نسل دوم ادبیات مهاجرت افغانستان در ایران، متولد سال ۱۳۵۷ در ولایت غزنی افغانستان است. دوران کودکی‌اش با علاقه به شعر و ادبیات سپری شد، اما جنگ و ناامنی باعث شد تحصیلاتش برای چند سال متوقف شود و مسیر مهاجرت به ایران را در پیش بگیرد.
او پس از ورود به ایران، تحصیلات حوزوی و دانشگاهی خود را ادامه داد و موفق شد مدرک کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی فرهنگ را با پایان‌نامه‌ای تحت عنوان «نقش زبان مشترک در ایجاد هویت ملی» به پایان رساند. هم‌اکنون در شهر قم ساکن است و علاوه بر فعالیت‌های علمی، در حلقه‌های ادبی و جلسات شعر نیز حضوری جدی دارد.
مبشر، در سال‌های اخیر با بیماری دیابت و مشکلات قلبی و گوارشی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند و تحت دیالیز قرار دارد ولی با وجود شرایط دشوار جسمی و مالی، همچنان به شعر گفتن ادامه می‌دهد.
حمید مبشر از دل‌بستگی‌اش به شعر چنین می‌گوید: «حتی روی تخت بیمارستان هم شعر گفتن را کنار نگذاشته‌ام؛ شعر، تنها چیزی است که من را امیدوار نگه داشته است.»
کتاب‌های حمید مبشر
- مجموعه شعر «کوچه بارانی اشراق»، شهرستان ادب، 1402
- مجموعه شعر «روایت تاریک غزل»، سپیده‌باوران، ۱۳۹۰
- مجموعه شعر «گزیدۀ ادبیات معاصر»، نیستان، ۱۳۸۰