حسن ابراهیمی در ۱ حمل ۱۳۶۴ ش در قزوین به دنیا آمد. سرزمین پدریاش ولایت دایکندی است؛ اما وی در دنیای مهاجرت در ایران چشم به جهان گشوده است و طعم تلخ غربت را چشیده است. در ایران مکتب را تا صنف یازده خوانده است. بعد از تحولات سیاسی در کشورش در سال ۱۳۸۱ به افغانستان بازگشته است و در شهر مزار شریف اقامت گزیده است.
ابراهیمی صنف دوازدهم را در لیسۀ باختر شهر مزارشریف به پایان رساند (۱۳۸۳ ش) و در همین شهر مشغول به کار شد. او اولین تجربۀ نویسندگیاش را به عنوان عضو هیئت نویسندگان هفتهنامۀ «بیان نو» در شهر مزارشریف آغاز کرد (۱۳۸۴ ش). دو سال پس از فراغت از لیسه وارد دانشگاه شد (۱۳۸۶ ش) و در رشتۀ علوم اجتماعی از دانشگاه شبرغان لیسانس گرفت (۱۳۹۰ ش).
سپس فعالیتهای رسانهای را روی دست گرفته و بهعنوان مدیر تولید در یکی از تلویزیونهای خصوصی شهر مزار شریف وارد کار شده است. بهزودی با آشنایی انجمن نویسندگان بلخ و اشتراک در نشستهای هفتگی شعر این انجمن وارد فضای ادبی کشور شد.
از سال ۱۳۹۰ ش ابراهیمی به فعالیتهای رسانهای پرداخت و به عنوان مدیر تولید در یکی از تلویزیونهای خصوصی شهر مزارشریف به کار آغاز کرد. سپس از مزار کوچید و به کابل رفت.
خبرنگاری شغل اول ابراهیمی شد و او در کنار آن در چندین نشریۀ دیگر نیز مینوشت. از ۱۳۹۱ به مدت یک سال در خبرگزاری بُست باستان و از ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ به عنوان مدیر خبر تلویزیون آرزو فعالیت کرد.
بیشتر شعرهای ابراهیمی در قالب نو سروده شده است. شعرهای حسن ابراهیمی دارای ویژگی های مخصوص خودش است. به گفته منتقدان آقای ابراهیمی دارای زبان شعری ساده و لطیف است.
او علاوه بر شعر، دستی در نثر دارد. ابراهیمی تاکنون در چندین جشنوارۀ ادبی در داخل کشور و خارج کشور این مقامها را به دست آورده است: مقام سوم جشنوارۀ شعر زنان در بلخ؛ مقام اول جشنوارۀ شعر صلح در بلخ؛ مقام پنجم جشنوارۀ شعر شاعران حوزۀ شمال؛ مقام سوم شعر در هشتمین جشنوارۀ قند پارسی دورۀ هشتم؛ مقام سوم در جشنوارۀ شعر حماسۀ گل سرخ در تهران.
ابراهیمی در سال ۱۳۹۴ کافه گالری کاکتوس را راهاندازی کرد که کافهای هنری برای پیشبرد فعالیتهای ادبی و فرهنگی است.
وی مدتی دبیر بخش شعر ماهنامه ادبی در دری در کابل و مسئول جلسات هفتگی نقد شعر همین موسسه هم بوده است.
حسن ابراهیمی چند سال قبل معتاد به مواد مخدر شد او مدتی را در زیر پل سوخته در شهر کابل که بزرگترین محل تجمع معتادان در پایتخت است سپری کرده است، وی توسط وزارت صحت عامه درمان شده و حالا به وظیفه اصلی خود (خبرنگاری) برگشته است. در حال حاضر آقای ابراهیمی با یکی از رسانههای چاپی افغانستان همکاری دارد.
وی در کنار خاطرات شخصی زمان اعتیاد خودش، خاطرات معتادین دیگر و اضرار مواد مخدر را در کالم ویژۀ در “روزنامه صبح کابل” زیرا عنوان “من یک معتادم” مینویسد.
کتابهای حسن ابراهیمی
- مجموعه شعر «شباهت یک طرفه»
- مجموعه شعر «عطر انارهای جنوب»
- مجموعه شعر «سمفونی سنگها»
- مجموعه شعر «ملاقات با فراموشی»