به گزارش خبرگزاری مهاجر، نشست «ویژه برنامه شب یلدا» به همت نهادهای «خانه ادبیات افغانستان» و «از هندوکش تا البرز» با شعرخوانی و داستان‌گویی حاضران برپا شد.
در این نشست، عصمت الطاف، نویسنده افغان و دانشجوی دکترای ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی، با اشاره به اینکه شب یلدا در افغانستان به عنوان نماد تاریکی و سرما در نظر گرفته شده، بیان کرد که مردمان افغانستان در این شب از قدیم الایام با کمک ادبیات و هنر، تاریکی را به روشنایی تبدیل می‌کردند.
او با اشاره به شب یلدا طولانی‌ترین شب سال اظهار کرد: می‌توانیم ادعا کنیم که ادبیات و موسیقی از گذشته‌های دور در ظلمانی‌ترین وضعیت و شرایط، تکیه‌گاه مردمان فلات ایران زمین تاریخی بوده است. نیاکان ما در ظلمانی‌ترین لحظه‌ها به ادبیات و هنر پناه می‌بردند و فقط به این وسیله می‌توانستند در برابر تاریکی ایستادگی کنند.
الطاف با اشاره به وضعیت کنونی مردم افغانستان گفت: اکنون مردم افغانستان در یلداترین شب تاریخ ادبیات، هنر و فرهنگ به سر می‌برند شبی که صدای موسیقی در آن خفته است، دیگر از هنر و ادبیات خبری نیست، اکنون سازهای موسیقی را جمع‌آوری می‌کنند و طی مراسم خاصی به آتش می‌کشند.
وی وضعیت کنونی زنان و دختران در افغانستان را نیز مورد اشاره قرار داد: در این شب طولانی که بر افغانستان حاکم شده حتی خواهران‌مان امکان رفتن به مکتب و دانشگاه را ندارند، مادران ما در میان چهار دیواری حبس شده‌اند، زنان‌مان امکان کار و حتی بیرون رفتن از خانه را ندارند.
وی اذعان کرد که ادبیات برای کسانی است که از وضعیت خود ناراضی‌اند و ادبیات می‌تواند صدای نارضایتی‌ها و ناخرسندی‌ها باشد.
این نویسنده افغان بر اهمیت خلق آثار ادبی و هنری تأکید کرده و معتقد است که این آثار می‌توانند به نقد وضعیت موجود پرداخته و به تغییر آن کمک کنند.
در این نشست که با اجرای خداداد حیدری؛ نویسنده افغان، برگزار شد، شاعران و نویسندگانی چون؛ علی‌محمد مودب، عارف جعفری، منوچهر ضیایی، امین نیازی، ابراهیم حیدری، سارا ناجی، حمید تقدیمی، فرشته عظیمی، ریحانه بیانی و… به خوانش شعر و داستان پرداختند.
همچنین عزیز احمد عظیمی؛ هنرمند افغان با صدای رسا و ساز رباب خود به اجرای موسیقی پرداخت.