با اندوه و درد جانکاه به آگهی همه دوستان؛ عزيزان و فرهنگيان کشور و حوزه‌ی تمدنی‌مان رسانيده می‌شود، که دوکتور اسد الله حبيیب سابق عضو کميته مرکزی حزب دموکراتيک خلق افغانستان؛ رئيس انجمن نويسندگان افغانستان؛ رئيس دانشگاه کابل؛ عضو اکادمی علوم و عضو مجلس نمايندگان افغانستان در دهه‌ی شصت خورشيدی ـ هشتاد ميلادی؛ در اثر بيماری‌ای که در ديار غربت و دور از ميهن عايد حالش گرديده بود؛ امروز 25 ـ 11 ـ 2022 در شهر هامبورگ آلمان چشم از جهان فرو بست و به ابديت پيوست.
مراسم تدفين و ترحيم زنده‌ياد دوکتور حبيب بعداً به آگهی همه دوستان و عزيزان رسانده می‌شود.
فاميل حبيب
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
زندگی‌نامه‌ی مختصر دوکتور اسدالله حبيب
دوکتور اسدالله حبيب در سال 1320 خورشيدی مطابق با 1941 ميلادی در شهر کابل در يک خانواده‌ی روشنفکر چشم به جهان گشود. وی ايام کودکی و نوجوانی را درآغوش فاميل در شهر ميمنه مرکز ولايت فارياب به سربرد و دوره‌ی آموزش ابتدايی و متوسط را نيز در ليسه ابوعبيد جوزجانی سپری کرد و با کسب نمرات عالی در امتحان کانکور، در سال (1340) شامل دانشکده‌ی ادبيات دانشگاه کابل گرديد و در سال (1343) از اين دانشکده به درجه.ی لسانس گواهی‌نامه حاصل کرد.
دکتور حبيب بر بنياد استعداد عالی و عشق آتشينی که در زمينه کسب و ارتقای دانش علمی و اکادميک داشت به منظور ادامه‌ی تحصيلات عالی عازم اتحاد شوروی وقت گرديد و درسال 1353 از بخش شرق‌شناسی دانشگاه مسکو مدرک دوکتورای آن موسسه‌ی علمی را به دست آورد و پس از آن سال‌های متمادی را به حيث استاد در دانشکده ادبيات دانشگاه کابل سپری کرد و همه اندوخته‌های علمی خويش را از طريق تدريس در اين دانشکده به نسلی از جوانان ميهن مألوف خويش تحويل نمود.
دوکتور اسدالله حبيب به مثابه‌ی فرزند رنج و زحمت ميهن دوست‌داشتنی‌اش، از سير زندگی جانکاه مردم خويش دور و فارغ نبود؛ بلکه وی با حضور در متن جامعه و الهام از زندگی پر از درد و رنج زحمتکشان کشور در فارياب و کابل، سرنوشت زندگی‌اش را در کنار آموزش و دوره‌ی آموزگاری، در جهت نجات مردم درد ديده‌ی افغانستان وارد عرصه‌ی سياست شد و در سال ( 1346) نخست عضويت اصلی حزب دموکراتيک خلق افغانستان را حاصل و سپس در سال 1365 به حيث عضو کميته مرکزی آن حزب انتخاب گرديد.
همچنان دوکتور اسدالله حبيب در عرصه فرهنگی درسال 1359 به حيث رئيس اتحاديه‌ی نويسندگان افغانستان انتخاب گرديد و تا سال 1361 در اين پست ايفای وظيفه نمود. سپس به حيث رئيس دانشگاه کابل برگزيده شد و تا سال 1367 اين موسسه عالی آموزشی را مديريت نمود و پس از آن الی سال 1370 به حيث عضو اکادمی علوم افغانستان مصروف کاوش و پژوهش زبان و اديات گرديد.
وی درسال 1370 از جانب شهروندان شهر کابل به حيث وکيل به مجلس نمايندگان افغانستان انتخاب و تا سال 1371 و سقوط دولت جمهوری افغانستان مزيد بر وظايف محوله، از درد و رنج موکلينش زبان گشود و از حقوق حقه‌ی آنان حمايت به عمل آورد.
دوکتور اسدالله حبيب پس از سقوط دولت جمهوری افغانستان و غصب قدرت توسط تنظيم‌های جهادی ساخت پاکستان، کشورش را مثل ساير اعضای حزب و فرهنگيان رسالتمند، بنابر حکم اجبار با فاميل ترک و در شهر هامبورگ آلمان وارد زندگی درغرُبت و پژوهش در بخش زبان و ادبيات و به ويژه ادامه‌ی کار بيدل‌شناسی و اشعار وی گرديد.
سرانجام دوکتور حبيب همه رفقاء و دوستان و اعضای خانواده‌اش؛ در اثر بيماری عايده به تاريخ 25 ـ 11 ـ 2022 به عمر 81 سالگی در همين شهر هامبورگ چشم از جهان فرو بست و به ابديت پيوست و همه اعضای فاميل، خانواده، رفقاء دوستان و فرهنگيان دوست‌داشتنی خويش را در سوگ و ماتم نشاند.
دوکتور اسدالله حبيب يک پسر به نام بهرام و يک دختر به اسم مريم را به جامعه‌ی انسانی اهداء نموده است.
همچنان آثار قلمی منظوم و منثور وی شامل داستانها ـ اشعار و کتاب‌های زيادی در بخش زبان و ادبيات(تاريخ ادبيات و بيدل‌شناسی…) به جا مانده است که از آن جمله می‌توان از:
1 ـ بيدل شاعر زمانه‌ها؛
2 ـ راه گورکی؛
3 ـ ادبيات دری در نيمه‌ی نخستين سده‌ی بيستم؛
4 ـ ويژگی‌های داستانی شاهنامه؛
5 ـ بيدل و چهار عنصر؛
6 ـ دوره‌ی امانی؛
7 ـ پژوهشی در وضع فرهنگی ـ اجتماعی زمان امير امان الله؛
8 ـ واژه‌نامه‌ی بيدل؛
9 ـ و … کتاب‌ها و مقاله‌های علمی و پژوهشی ديگر.
قابل يادهانی است که دوکتور حبيب را در زمينه‌ی چاپ کتاب‌ها و ويرايش آثار فرهنگی‌اش ثريا حبيب همسر و يار و ياور تمام دوران زندگی اش کمک ارزنده و ماندگار نموده است که نمی‌توان از خدمات فرهنگی اين شريک زندگی با وفايش چشم بست.
از دست‌دادن دوکتور حبيب دل‌های ما، به همه اعضای خانواده‌ی اين قامت استوار مصيبی است بزرگ، جانکاه و استخوانسوز که نمی‌توان آن شعله درونی قلب‌های مان را با قلم و زبان اداء نمود.
فقط با يک سخن کوتاه می‌گوييم تو رفتی و نه تنها ما را؛ بلکه همه رفقاء ـ دوستان و فرهنگيان ميهن زخم‌خورده ات را در سوگ و ماتم نشاندی.
ـ روانت شاد؛ يادت گرامی و راهت پر رهرو باد!
هدايت حبيب
(پژوهشگر چپ‌گرای افغانستان)