عقاب تیز چنگ ما مبارکت ستیغ‌ها!
به پیش بال‌های تو نشد حریف تیغ‌ها
كودكى رفته نزد استادش گفت استاد!
"مرد" يعنى چه؟ مرد؟!
هله غیچک* هله آواز که نوروز آمد
هله اَی شادی دَم ساز که نوروز آمد
تحمل کن وطن این درد درمان می‌شود روزی
و قصر ظالمانت سخت ویران می‌شود روزی
بیهوده چشمک می‌زند، صبح سلحشور
جز غم نمی‌زاید دگر، این دشت شب کور
آن روزگار باز نیاید دگر مخوان
پایید شب به لانه ای من از سحر مخوان
در آسمان تلألؤ ماه و ستاره است
هر تکه ماه، دستِ یکی ماه‌پاره است
بهار دیگر از این کوچه‌ها گذر نکند
به این ولایت بی‌آشنا سفر نکند
صدای هِق‌هِق از خون‌گریه‌های رود می‌آید
هنوز از سینه‌ی بت‌های بودا دود می‌آید
راه خود رو که دیگران رفتند
نه چنان رو که دیگران رفتند
بهار عاشقانه‌ترین فصل انتظار من است
زمانِ بودنِ تو پیش من، بهار من است
در گوش من صداست، پدر! زنگ مکتب است
ام‌روز دخت ناز تو دل‌تنگ مکتب است
