در شبی که عطر شعر پارسی دوباره فضا را آکند، فرهیختگان و شاعران ایرانی و افغانستانی گرد هم آمدند تا از مجموعه‌ی «نگارینه»، تازه‌ترین فرزند قلم دکتر سید روح‌الله حسینی، رایزن فرهنگی ایران در کابل، پرده بردارند؛ مراسمی که خود نقاشی زیبایی بود از پیوند جاودانه‌ی دو ملت در دریای مشترک فرهنگ و ادب.
در این محفل گرم و صمیمی، همه یک صدا گفتند که شعر نه فقط واژه‌های موزون، که ستونِ استوارِ حافظه‌ی ماست؛ پلی زرین که گذشته را به آینده می‌رساند و هویت پارسی را در گذر طوفان‌های زمان، زنده و پویا نگه می‌دارد. شعر در این پهنه‌ی تمدنی، پیام‌آور ارزش‌ها، اندیشه‌ها و باورهای مشترک است؛ رسانه‌ای که قرن‌ها دل‌ها را به هم گره زده و هنوز هم گره‌گشاست.
«نگارینه» نیز ادامه‌ی همین قصه‌ی عاشقانه است؛ قصه‌ای که دکتر حسینی با قلم شیوایش روایت کرده تا بگوید ما هنوز یک دل و یک زبانیم.
این آیین، بیش از یک رونمایی، محفلی بود برای هم‌نفسی شاعران مهاجر و میزبان؛ جایی که کلمات از مرزها گذشتند و دل‌ها دوباره به هم نزدیک شدند.
شعر هنوز زنده است و می‌تواند پلی باشد میان قلب‌های ایرانی و افغانستانی؛ همان‌گونه که چندی پیش در رونمایی کتاب «اگزیستانسیالیسم در آینه‌ی نگاه ملاصدرا و صادق هدایت» همین نویسنده دیدیم که قلم او چگونه از مرزهای زمان و مکتب هم فراتر می‌رود.